orden
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
orden
I. [alm. orden, lat. ordo – sıra, dərəcə] Hərbi və ya mülki xidmətlərə görə dövlət tərəfindən verilən müxtəlif dərəcəli və adlı fərqlənmə nişanı. “İstiqlal” ordeni. Ordenlə təltif etmək. – Mükafat alanlar birbir çağırılır, orden, yaxud medal verilir, təbrik edilir, müvəffəqiyyətlər arzulanırdı.. Ə.Vəliyev. Əsgər tək döşünü verib irəli; Ordenlər, medallar sinəsindədir. H.Arif.
II. [lat.] Katolik kilsəsinin müəyyən məramnaməsi olan rahib və ya rıtsar-rahib icması; təriqət. Dominikan ordeni. // Bəzi gizli birliklərin, cəmiyyətlərin adı. Mason ordeni.
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
orden
R: order; decoration.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
orden
r.nişan
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
orden
[o:rden], at. Zähmetde, gullukda we ş.m. görkezilen ajaýyp hyzmat üçin sylag berilýän ýörite tapawutlandyryş nyşany.