oraça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

oraça

[oroço], at. Tärimsiz, diňe uklary ýere dikilip gurnalan öý. Oraça bor, öýde ýok bolsa tärim, Ahaldadyr garyndaşym, hossarym (Baýly şahyr).

Son arananlar:

• faithful,
• Hossar,
• pulda,
• çınlamak,
• vexation,
• aziya,
• Şeftali,
• zal,
• dykmak,
• chog',
• repeal,
• doğun,
• şeir,
• çaka,
• şaň,
• sanamak,
• bargam,
• çaçırat,
• bulay,
• translyasiya,
• kürşek,
• oraça