oraça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

oraça

[oroço], at. Tärimsiz, diňe uklary ýere dikilip gurnalan öý. Oraça bor, öýde ýok bolsa tärim, Ahaldadyr garyndaşym, hossarym (Baýly şahyr).

Son arananlar:

• cid,
• ustav,
• seyyah,
• gytyk,
• Scientist,
• gəzici,
• Asa,
• vermek,
• tanımaq,
• disturbance,
• şıpşın,
• literal,
• aragatnaşyk,
• geyser,
• Marinad,
• şala,
• çoñ,
• tafsilat,
• esgerlik,
• susamak,
• lei,
• oraça