omur
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
omur
[Köken: Uydurukça] Omurga
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
omur
и. анат. умыртка □ omur ilik арка мие
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
omur
I: uyalğandan ceti omurum cerge kirdi: utanmaktan yerin dibine battı.
II, kon. = nomur.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
omur-
III, alüst etmek, yıkmak; tübönön omur-: kökün den koparmak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
omur
Aq omur – Kiriş, sinir.