omaça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

omaça

[omoço], at. But ýa-da gol süňküniň bişirilen bir bölegi. Ýüz tomaşadan bir omaça (Nakyl). Men hem şol toýdan bir okara palaw bilen ullakan bir omaça alyp gelýärdim (Halk ertekisinden).

Son arananlar:

• rashk,
• flexible,
• diddirmə,
• Vulqar,
• cubanmak,
• karşut,
• Ştat,
• babalanmak,
• Bürc,
• urnaşmak,
• xabar,
• Toslamak,
• gymyz,
• turgurmak,
• isterik,
• kumaç,
• gabarma,
• kolba,
• gökgarga,
• sabak,
• raider,
• omaça