omak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
omak
süslenmiş, gösterişli, cafcaflı, zarif, nazlı. ~ adam: gösterişli adam, ~ kiyiniv: şık giyinme, ~ tişirıv: süslü kadın, ~ sözle: gösterişli sözler, ~ söleşgen adam: cafcaflı konuşan adam, ~ caş: zarif genç, asırı ~: aşırı süslü, ~ tartmak: kurumsatmak, çalım satmak, tögeregine ~ tarta baradı: çevresine çalım satarak gidiyor, uruşuvğa ~ tarta turadı: çekişmeye niyet edip duruyor, ol kesin ~ körgüztürge küreşedi: o kendini zarif göstermeye çalışıyor, ~ sabiyçik: nazlı bebek.