olturğan
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
olturğan
oturan, bekleyen. ~ cerinde onov et da tur!: oturduğun yerde emir verip duruyorsun!, ~ kız oka tiger: (evde) bekleyen kız sırma işler (deyim), ~ın tolturğan: oturduğu yeri batıran (deyim), ~ kız orunlu: ağırbaşlı (oturaklı) kız kendine layık yeri bulur (deyim), ~nı it kabmaz: oturanı köpek ısırmaz (deyim).