olturuv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
olturuv
ikamet etme, oturma, yerleşme.
Son arananlar:
- kırsık,
- äk,
- çıldamak,
- çıgaşaluu,
- bişirmek,
- attaşe,
- biçme,
- yirgenmek,
- yayındırma,
- müşavir,
- monçokto,
- alet,
- ilişdirmək,
- heater,
- inatçı,
- tuyghak,
- monoqrafik,
- Patavatsız,
- sabitləşmə,
- eğilim,
- ykbal,
- olturuv