okçu

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

okçu

и. 1) укчы, уктан атучы; 2) ук ясаучы яки сатучы

Son arananlar:

• tar-mar,
• saxlanma,
• thorium,
• tabla,
• çalxalama,
• səy,
• Karnabahar,
• götergileýiş,
• elen,
• tushamoq,
• köpeytmek,
• kemçi,
• kır,
• didbktika,
• zayın,
• qondola,
• zafer,
• deontology,
• Sahur,
• Uylaşmak,
• erkaklik,
• okçu