nürlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

nürlü

nurlu, ışıklı. ~ adam: nurlu adam, ~ közle: ışıldayan gözler.

Son arananlar:

• otuzgünlük,
• menmenlik,
• neşretmek,
• waitress,
• ilahiləşdirmək,
• əsiməsim,
• vaxtaşırı,
• duba,
• sınav,
• Sargyt,
• Sırğa,
• dürsemek,
• hasayni,
• kineşke,
• şehir,
• birdemlik,
• homuza,
• perennial,
• asırı,
• kirtaymoq,
• vaqqıltı,
• nürlü