namıssınmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

namıssınmak

edebsinmek, haya etmek, utanmak. Anı üsünden söleşirge namıssınıb koydum: onun hakkında konuşmaya utanarak vazgeçtim.

Son arananlar:

• lazımlı,
• qaşlamaq,
• Mescit,
• ağrımaq,
• emzik,
• sahtekar,
• haggle,
• bağça,
• köydürmek,
• Kendir,
• ipor,
• şaýat,
• sanawaç,
• milkak,
• beçkem,
• şumduk,
• instability,
• dun,
• övünmek,
• otkinchi,
• köwez,
• namıssınmak