nalajedeýin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

nalajedeýin

[na:la:jedeýin], syp. Hiç zatdan başy çykmaýan, ederini-goýaryny bilmeýän, bihepbe, gowşak, emelsiz, başarnyksyz.

Son arananlar:

• əlhan,
• maiden,
• have,
• gıyabında,
• cəmlənmək,
• kutlug,
• gururlu,
• çakırkeyf,
• xarj,
• substantivləşmək,
• hookah,
• tapmaça,
• Emleme,
• Hamı,
• baker,
• chatmoq,
• Zot,
• yurtav,
• Oona,
• dopy,
• kasvetli,
• nalajedeýin