nabəca

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

nabəca

sif. və zərf [fars.] köhn. Yersiz, münasibətsiz. Nabəca söz. Nabəca fikir. Nabəca hərəkət etmək. – Yox, əbəs fikirdir, xətadır bu; Nabəca, həm də narəvadır bu. A.Səhhət.

Son arananlar:

• qarangghulanmaq,
• Dürlü,
• oyoz,
• Antonim,
• salınmak,
• külgen,
• rakip,
• ulamaq,
• övkələmək,
• uyav,
• apteka,
• ç'ol,
• Dosh,
• f,,
• sapın,
• kişňemek,
• itimat,
• mauser,
• Dost,
• tabir,
• damla,
• nabəca