mırmır

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

mır-mır

təql. Mırıltı səsi, mırıltı. Mır-mır səsi eşidilir. • Mır-mır mırıldamaq dan. – dodaqaltı deyinmək, donquldanmaq, söylənmək. Bundan yana dönüb isə mır-mır mırıldayır; Qoymur olam evimdə də rahət gavur qızı. M.Ə.Sabir. Birdən bir papiros yandırdı cəllad; Basdı gənc əsgərin iki gözünə; Mırmır mırıldadı özü-özünə. S.Rüstəm.

Son arananlar:

• ağalıq,
• xarilik,
• sükût,
• KOR,
• könelme,
• söyləmək,
• yrmak,
• indeterminate,
• kapuşmak,
• chugur,
• yonga,
• halak,
• sıralanmak,
• kefil,
• Terbiye,
• feyzyab,
• köplük,
• nença,
• cidalı,
• tımarhane,
• nazik,
• mırmır