müştəbeh
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
müştəbeh
sif. [ər.] Şübhəli, şəkli. • Müştəbeh etmək – şübhələndirmək, şəkləndirmək; şəkkə, şübhəyə salmaq. [Divanbəyi:] Bular da məni aşkar istəyirlər müştəbeh etsinlər. M.F.Axundzadə. Müştəbeh olmaq – şübhələnmək, şübhəyə düşmək. [Ağa Kərim:] Səni Hacı Qafurun arvadının yanında elə nəzərə verdim ki, əgər özün də orda olsaydın öz haqqında müştəbeh olardın. M.F.Axundzadə. Olduqca müştəbeh “qələt etmə, inan!” – dedin; Kim yaxşı söylədisə ona min yaman dedin. M.Ə.Sabir.