müteessir
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
müteessir
[Köken: Arapça] Kaygılı, Bunlu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
müteessir
с. иск. кайгылы, сагышлы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
müteessir
Türkiye Türkçesi: müteessir
Azerbaycan Türkçesi: mütäässir
Başkurt Türkçesi: kayğılı hağışlı
Kazak Türkçesi: kayğılı köŋili eljiregen
Kırgız Türkçesi: muŋdū kayğılū
Özbek Türkçesi: ğamgin
Tatar Türkçesi: küŋilsiz sağışlı
Türkmen Türkçesi: hasratlı gussalı
Uygur Türkçesi: mutäässir ⱨapa ğämkin
Rusça: peçal'nıy grustnıy
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
müteessir
a. Müteessir, kederli. Müteessir bolmaq – Müteessir olmak.