mübtela
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
mübtela
[müvtela:], hal, k.d. Derdeser, başagaý, bagly, gümra. Goç ýigit münse çamana, Wehm ile mübtela bolar (Magtymguly). Mübtela yşkyň elinde, Bolup men hary-zar, dilber (Talyby).