mübtela

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mübtela

[müvtela:], hal, k.d. Derdeser, başagaý, bagly, gümra. Goç ýigit münse çamana, Wehm ile mübtela bolar (Magtymguly). Mübtela yşkyň elinde, Bolup men hary-zar, dilber (Talyby).

Son arananlar:

• uva,
• kerege,
• mtıt,
• gecek,
• karaçı,
• canıkanı,
• SEVMEK,
• kırsal,
• bükülmek,
• glokom,
• tirgovuch,
• ooduk,
• şabat,
• süysünüv,
• sokuray,
• writing,
• etinasız,
• É™lan,
• zibilatan,
• edik,
• will,
• mübtela