muru

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

muru

(malk.) bk. umur.

Son arananlar:

• aklaň,
• appak,
• yigha,
• hantus,
• dalan,
• heybə,
• yerdöle,
• yigim,
• çağmak,
• Pend,
• xiyal,
• MİDE,
• jiyak,
• biçilmek,
• yuluwetmek,
• burda,
• HURDAHAŞ,
• mukim,
• tillage,
• optimize,
• rəvan,
• muru