muru
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
muru
(malk.) bk. umur.
Son arananlar:
- götürqoy,
- Yığış,
- hezeyan,
- helallaşmak,
- ticarət,
- karlik,
- kadırman,
- alfabe,
- Yasama,
- kutu,
- küçük,
- ipor,
- behr,
- yonga,
- mukavva,
- qılca,
- fırıldamaq,
- calt,
- Söğüt,
- eköö,
- oturum,
- muru