muntizim
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
muntizim
a. Muntazam, tertipli.
Son arananlar:
- adamsın,
- qısqanc,
- Küli,
- kende,
- sağak,
- harjy,
- ırkçı,
- seyrək,
- komşuy,
- aylaluu,
- Çıngı,
- wheel,
- taxılçiçəklilər,
- Miyala,
- deaden,
- GREY,
- beziş,
- döö,
- KİŞİ,
- alenen,
- kaphın,
- muntizim