munkir

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

munkir

arch. (Arabic) one who denies or refuses to acknowledge s.t.

Son arananlar:

• patırtı,
• Meneviş,
• kurum,
• bladder,
• kierge,
• saksaul,
• kuşmaş,
• gençlik,
• yérmek,
• kudunggar,
• ismat,
• hileci,
• Aybaşı,
• darbımesel,
• tirsi,
• utgaşyk,
• Aksıldım,
• parıldamak,
• minnatdor,
• çıg,
• cooluk,
• munkir