miýana

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

miýana

[miýa:na], syp., k.d. Orta, ara. Uzyn- gysganyň arasy, Orta-miýana söwdügim (Kemine).

Son arananlar:

• ağabacı,
• zehn,
• vena,
• arğın,
• ilgili,
• otmish,
• radiolokator,
• source,
• tüynök,
• aşina,
• dingildimaq,
• dayardık,
• ittipaq,
• bölücü,
• boshvoq,
• qarderob,
• üzgün,
• türnük,
• şirmaýy,
• student,
• NEŞE,
• miýana