miskal
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
miskal
bk. mıshal.
Son arananlar:
- izn,
- yosh,
- tügür,
- sırınmak,
- DEVZIRA,
- dalayıcı,
- mağdur,
- yapıştırıcı,
- russian,
- grajdan,
- başgak,
- gülab,
- mevduat,
- beleñ,
- Chaman,
- tottuk,
- uduzmaq,
- materyal,
- pehlivan,
- zarar,
- egitmek,
- miskal