meş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

meş

I, (r. «peç» ) soba; temir meş: demir soba.


II, 1. tulum kılığında çıkarılan keçi (teke) derisi; 2. bu gibi deriden yapılan tulum.

Son arananlar:

• erken,
• roza,
• kaban,
• iynanırça,
• cəbhə,
• iysin,
• ideklemek,
• iyul,
• güpi,
• imitation,
• çərənləmək,
• iz&,
• tütsülemek,
• kelesaň,
• iyrənmək,
• akıştuu,
• Şevk,
• iz'har,
• baata,
• cogoru,
• was,
• meş