meş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

meş

I, (r. «peç» ) soba; temir meş: demir soba.


II, 1. tulum kılığında çıkarılan keçi (teke) derisi; 2. bu gibi deriden yapılan tulum.

Son arananlar:

• şoşaymak,
• dymyşlyk,
• buzlaq,
• gezekleşdirmek,
• üyümek,
• ushatmaq,
• alada,
• dəstar,
• buzlaqquşu,
• buxsamak,
• kemen,
• butlak,
• bədən,
• toparman,
• revocable,
• Topuk,
• sawda,
• buzlu,
• Məst,
• undaq,
• aldırtan,
• meş