mewsum

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mewsum

a. Mevsim, sezon.

Son arananlar:

• siltemeklik,
• en,
• bedmek,
• Hujum,
• ıçkır,
• ýiriş,
• Ökünmek,
• azrak,
• chaqa,
• qonur,
• Simit,
• arrange,
• usefulness,
• beremeni,
• seyxane,
• marifatchi,
• Acemi,
• duty,
• ırlanmak,
• tayqa,
• mimar,
• mewsum