mensuplik

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mensuplik

a.f. Aitlik, mensup olma hali.

Son arananlar:

• tayuu,
• Keri,
• Ayol,
• Əqrəb,
• Hem,
• suo,
• Kasım,
• sipehr,
• es,
• seferber,
• Neçük,
• rahatlama,
• ad,
• məsləhətləşmək,
• çemenlik,
• şərik,
• lekilde,
• sokulmek,
• Tahrip,
• hammam,
• köprücük,
• mensuplik