mensuplik

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mensuplik

a.f. Aitlik, mensup olma hali.

Son arananlar:

• dəqiqlik,
• erk,
• biyolog,
• kurtga,
• calbır,
• polek,
• Bışlak,
• geometric,
• dəryaz,
• şeir,
• halem,
• hapless,
• sünmek,
• yarsıtmak,
• umsun,
• sağızğan,
• stol,
• zifiri,
• çempion,
• ərizə,
• çopra,
• mensuplik