menju

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

Menju

ç. Mançu.

Son arananlar:

• aşış,
• sersomon,
• ebgar,
• kuuça,
• şavluk,
• Ekstra,
• eñireñde,
• atayin,
• ddt,
• rehmet,
• mancanaq,
• Şavluk,
• lunacy,
• mañan,
• Tekçe,
• formalnıy,
• karaka,
• nayzağay,
• kozkoz,
• Aran,
• mürəxxəs,
• menju