memnu
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
memnu
[Köken: Arapça] Tıyılan, Tıyımlı, Kadağan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
memnu
с. тыелган
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
memnu
Türkiye Türkçesi: memnu
Azerbaycan Türkçesi: gadağan yasag
Başkurt Türkçesi: yasak yaramağan
Kazak Türkçesi: tıyım salınğan
Kırgız Türkçesi: uruksat berilbegen
Özbek Türkçesi: män etilgän taḳıḳlängän ḳataģan
Tatar Türkçesi: yasak yaramağän
Türkmen Türkçesi: gadağan
Uygur Türkçesi: mämnu mäni kılınğan
Rusça: zapretnıy zapreşçönnıy
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
memnu
a. Memnu, yasaklanmış, men edilmiş.