melgun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

melgun

[melğu:n], at. Hilegär, mekir, şeýtan. Munuň özi toýy bulamak üçin kimem bolsa bir melgun tarapyndan guralan hile diýip pikir edýärin (B. Öwezow).

Son arananlar:

• düzüw,
• qayınxatını,
• qaraganda,
• qoghlimaq,
• bunamak,
• çitiş,
• şireke,
• presumptuous,
• sedir,
• haşmet,
• aint,
• birch,
• ullakan,
• tushkun,
• himaye,
• çökəklik,
• haqlı,
• körüm,
• bürk,
• telgraf,
• renkli,
• melgun