mejbur

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mejbur

[mejvu:r], hal. Çykgynsyzlyk, bialaçlyk, alaçsyzlyk, çäresizlik, çykalgasyzlyk sebäpli döreýän ýagdaý.
 ‣Mejbur etmekbir hereketi, işi mejbury suratda etdirmek. Onuň bu sözi myhmany oýlanmaga mejbur etdi (B. Pürliýew).

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mejbur

a. Mecbur, zorunlu. Mejbur bolmaq – Mecbur olmak.

Son arananlar:

• yermenke,
• tempo,
• əksər,
• öyüz,
• bisot,
• bende,
• akim,
• Tırtıl,
• saara,
• dürmek,
• ferde,
• öýdüme,
• pessaý,
• sewiye,
• parantez,
• işaretlemek,
• salaf,
• süydük,
• qanchilik,
• Chol,
• zarzar,
• mejbur