maşhar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

maşhar

(mahşar) mahşer. ~ kün: mahşer günü.

Son arananlar:

• tatıkmak,
• ozokerit,
• duppaduppuk,
• abanoz,
• gütletmek,
• hitaben,
• birlishish,
• mürekkeplemek,
• kərdi,
• dori,
• travers,
• criminal,
• tölön,
• hiss,
• enjam,
• baltaçı,
• Gamguzor,
• sakyz,
• Biyi,
• qoşun,
• quvur,
• maşhar