mayrışmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mayrışmak

eğrilmek, bükülmek, kıvrılmak, buruşmak. Terekleni capırakları mayrışhandıla: ağaçların yaprakları buruşmuş, irahın koy mayrışıb catadı: hasta koyun kıvrılıp yatıyor.

Son arananlar:

• çuglamak,
• Şişman,
• adguk,
• imdat,
• hapis,
• vile,
• imtiyaz,
• Aň,
• tégin,
• témin,
• xasiyyətnamə,
• onun,
• disturbing,
• bermoq,
• Ara,
• doğo,
• bıtırat,
• tony,
• itikli,
• kanatçılıq,
• pıyba,
• mayrışmak