matoo

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

matoo

1. bükülüm, bükülme yeri, untkun matoosu: uuk`un (bk. uuk I) bükülen yeri (aşağı kısmı); kereginin matoosu: kerege`nin (bk.) bükülen yeri (üst kısmı); 2. uuk ile kerege`yi bükmek için kullanılan aygıt 3. bağ, ip.

Son arananlar:

• Zak,
• sarımtırak,
• hınzır,
• fikir,
• son̈,
• çöz,
• əzbərlənmə,
• delikanlılık,
• -çi,
• özüllü,
• Poyas,
• bitev,
• qimmetlik,
• ressora,
• galvanoplastic,
• fəzilət,
• kerjü,
• siylamoq,
• tıpıldaş,
• fateful,
• vodolaz,
• matoo