malçı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

malçı

1. çoban (genel isim; karş. koyçu, cılkıçı); 2. hayvan besliyen, davarcı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

malçı

hayvancı, hayvan bakıcısı. ~, ~ bolsun ansı, mal mal bolmay kalmaz: hayvancı, hayvancı olursa, hayvan kaliteli olmadan kalmaz (deyim).

Son arananlar:

• kermen,
• iyd,
• oğurlamaq,
• Elm,
• reaktiv,
• ede,
• azamat,
• nachar,
• Oldin,
• döngə,
• sw,
• azarkeş,
• zalim,
• didar,
• tatıglıg,
• kirdeş,
• pandemiya,
• norin,
• gerçək,
• kətil,
• merman,
• malçı