ləhcə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

ləhcə

is. [ər.]
1. dilç. Ümumi dialekt xüsusiyyətlərinə malik olan hər hansı bir dilin yerli şivələr qrupu; dialekt.
2. köhn. Dil mənasında. Məcnunu deyərlər əhli-idrak; Əşarı lətifü ləhcəsi pak. Füzuli. Qaş qara, göz piyalə, dişləri dür, püstə dəhan; Şux yanaq, ləl dodaq, ləhcəsi də canlar alan. Q.Zakir. Nədən bu torpağın şirin ləhcəsi; – Şairəm, – deyənə biganə qalsın? S.Vurğun. // Danışma tərzi, tələffüz. Ləhcəsi ahəstə, üzü xoş gülən; Nüktəşünas, əhli-kamal, dərd bilən. Aşıq Qurbani. [Qızların] şirin ləhcələri, duzlu danışıqları, mütənasib əndamları və alıcı, xumar .. gözləri vardır. M.S.Ordubadi.

Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)

ləhcə

lehçe

Son arananlar:

• cite,
• kayıt,
• talimot,
• duçar,
• serişde,
• behaviorism,
• kochma,
• agtykçowluk,
• ötgürleniv,
• Dərgah,
• dilettante,
• update,
• ftorli,
• burungəlmə,
• güye,
• halokat,
• yağni,
• threadfin,
• bakku,
• cuuşañ,
• tañmak,
• ləhcə