kıçı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kıçı

I, 1. çamurdan ve rüzgârdan el ve ayaklarda husule gelen çatlaklar; butu- kolun kıçı baksan: bacakları ve elleri çatlak içinde; çor taman, kıçı kolduu: nasırlı ayak ve elleri çatlak içinde olan; 2. tabanlarındaki kir (yazmayak gezen adamlarda); kıçıñdı cuuçu! : ayak kirini yıkasana! ; kıçı kara koñuz: kap-kara tezekböceği; 3. nazlı, maymun iştahlı; her şeye takılan, her şeyden kusur arayan; anlaşmaya gelmiyen(başlıca, çocuk oyunlarında).


II, brassıcanapus oleifera denilen bit-ki

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kıçı

hardal· III, 238

Son arananlar:

• egirgen,
• ýelpemek,
• catkansı,
• Teñe,
• attraction,
• veldt,
• ekalliyet,
• serka,
• çınay,
• tohtaşıv,
• oýarmak,
• riyakar,
• çıxıq,
• kemmek,
• metaforik,
• kararly,
• arkalayıcı,
• şıltaqlıq,
• uğrunda,
• apt,
• peruke,
• kıçı