kızınmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kızınmak

ilgilenmek, ilgi duymak; sıkı sarılmak, kendini vermek; kapılmak, aldanmak, vurulmak. İşge ~: işe sıkı sarılmak, medisin ilmulağa kızınadı: tıpbi bilimlere ilgi duyuyor; koynu semizligini kızınıp aldım: koyunu semizliğine kapılarak aldım, kıznı arivluğuna kızındım: kızın güzelliğine vuruldum.

Son arananlar:

• atayı,
• bilgen,
• pyşdyl,
• gevelemek,
• ecclesia,
• persistence,
• şöhlat,
• sirek,
• tutay,
• yolchi,
• gnaw,
• xış,
• könmek,
• bitmek,
• ilahiləşdirmək,
• tayamak,
• akaba,
• gidişin,
• adak,
• camağat,
• Xülasə,
• kızınmak