kıtalmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıtalmak

azalmak, kıtlaşmak; kesilmek. Aşarığıbız kıtaladı: yiyeceğimiz azalıyor; avrup aşdan suvdan kıtalğandı: hastayanarak yemekten sudan kesilmiş.

Son arananlar:

• Kovmak,
• bedava,
• abes,
• Tegmoq,
• boqon,
• Amine,
• çarpım,
• kahıllaşmaq,
• bedbin,
• resemble,
• impious,
• Narın,
• Rica,
• communicative,
• müteveccih,
• -sa,
• değişici,
• bedev,
• başına,
• tingə,
• hoca,
• kıtalmak