kısık
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kısık
с. 1) карлыккан; 2) кысылган; 3) өзек, калтыравык
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
kısık
1. Cimri, Eli sıkı, Pinti
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kısık
sıkışık, sıkıştırılmış, dar; kısık köz: dar göz, dar gözlü; kısık cer: dar geçit, dar boğaz; eşkitin kısığı, kapı yarığı (aralık kalan kapının yarığı); kısık ündüü tıbış: db. dar sadalı ses.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kısık
sık, bitişik, yakın; sık; yumuk, kapalı. Üyle ~ salınñandıla: evler bitişik yapılmışlar, ~ cazılğan cazuv: sık yazılan yazı; uvuçları ~ edi: avuçları yumuk idi; közleri ~ edi: gözleri kapalı (yumuk) idi; ~la: sessiz harfler (gr), atıluvçu ~la: patlayıcı sessiz harfler, burunçu ~la: nazal sessiz harfler, genizden okunan sessiz harfler, cumuşak ~la: yumuşak sessiz harfler, zanñırdavuk ~la: çınlayıçı sessiz harfler, sañırav ~la: sağır sessiz harfler, erinli-tişli ~la: dudaklara dişlere çarparak telaffuz edilen sessiz harfler.