kırğıç

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kırğıç

1. kazıma aleti; 2. haşhaş kummesinde sertleşmiş usareyi almak için kullanılan ve yarımay şeklinde olan bıçak.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırğıç

kaşağı, kaşıyıcı alet.

Son arananlar:

• insanpərvərcəsinə,
• saatqabı,
• misl,
• eski,
• Yirmi,
• deyaylik,
• chizilishmoq,
• TOKTAMAK,
• gözýetim,
• nəzəri,
• sığallanmaq,
• metrik,
• Saa,
• buymak,
• şayəd,
• birqator,
• central,
• arthı,
• başlanñan,
• östürmek,
• burç,
• kırğıç