kıral
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıral
(kral) devlet, ülke, memleket. Tış ~la: dış ülkeler, yabancı devletler, ~ kulluk: devlet görevi, ~ kuruluş: devlet kuruluşu, bizni ~ıbız bizge erkinlik berirge unamaydı: bizim devletimiz bize özgürlük vermeyi kabul etmiyor, Sen ~ıñı kuşu ediñ-Uça ediñ tavlada (beyt): Sen ülkenin kuşu idin-Uçuyordun dağlarda, ~la arası: internasyonal, milletlerarası, ülkelerarası, ant ~ etmek: yemin billah etmek, yemin şart etmek. Ant ~ etip söleşdi: yemin şart edip söyledi.