kıpçı
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıpçı-
çimdiklemek, sıkıştırmak (çendereye, maşaya, gergefe); kömür- dü kıçkaç menen kıpçıp al!: kömürü maşa ile al!; karağay kolumdu kıpçıp aldı: (kabuğu soyulmuş olan) küknar elimi kaptı; kuyruğun kıpçıp kaldı: kuyruğunu kıstı (yumuşadı: sükûnet kesbetti).