kımılmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kımılmak

çalınmak, aşırılmak (nadir kullanılır).

Son arananlar:

• AVLAMAK,
• fitrət,
• payroll,
• psychic,
• buluq,
• bürgön,
• korner,
• uchughdatmaq,
• ayçiçeği,
• Yonar,
• tit,
• namys,
• bayatı,
• kəskinləşdirmək,
• yiçi,
• ohanrabo,
• oduncaq,
• kusurlu,
• ýygyrmak,
• kökəlmə,
• A,
• kımılmak