kımılkımıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kımıl-kımıl

kıpır kıpır. ~ ~ etip turma: kıpır kıpır etip durma.

Son arananlar:

• reçine,
• yaxın,
• ultun,
• göni,
• üşermek,
• kuzey-doğu,
• Dal,
• fancy,
• bibliyografya,
• gummos,
• Şampanya,
• nevrit,
• öwme,
• utancaq,
• dombay,
• qəriblik,
• boyon,
• Mantı,
• qadim,
• kıran,
• constellation,
• kımılkımıl