kımtım
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kımtım
1. Telaş, vesvese, endişe, kemküm. ~ bolmak: endişe etmek, alanı bir ~ları bardı: onların bir telaşları var, ~ etmek: telaş etmek, nedi bu ~: nedir bu kemküm, ~ğa kerek cokdu: vesveseye gerek yok. 2. İstek, arzu. Saña bek ~ bolup turama: sana çok arzu duymaktayım, ~ etmek: istemek, kıpırdaşmak, ima etmek. Men ~ eteme, ol a betime da karamaydı: ben onu istiyorum, o ise yüzüme bile bakmıyor, aytırğa ~ etdi, alay a aytalmadı: söylemek istedi, ama söyleyemedi, ala keterge dep ~ etedile: onlar gitmek için kıpırdaşıyorlar, cıyın ~ ete tebiregendi: topluluk kıpırdaşmaya başladı, biz aña ~ etip aytdık, ol a añılamadı: biz ona ima edip söyledik, o ise anlamadı.