kütü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kütü

ehlileşmiş, ele alışık, insanlardan kaçmayan (hayvan). ~ kozu: insanlara alışık kuzu.

Son arananlar:

• bitarap,
• mewhum,
• orangutan,
• kıçkaç,
• fugue,
• harlanmak,
• korea,
• observatoriya,
• orunbasar,
• hüthüt,
• sıralanma,
• Erkinlik,
• kıhıl,
• orucluq,
• berdash,
• sızlanmak,
• Konuşmak,
• ahlat,
• arabozan,
• originate,
• Düzelmek,
• kütü