külkü
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
külkü
gülüş, gülme; külkü kıl-: alaya almak, alay etmek, içi ooruluu külkü süyböyt ats. kaygısız olan – uykucu – dur, divane adam – gülegendir.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
külkü
neşe, gülüşme, kahkaha. Nedi bu külkü: nedir bu neşe, sora bizge bir ~ kirdi: sonra bize bir gülüşme krizi geldi, ~ kabındı: kahkaha alevlendi, ~ bıla cılav ayaklaşıp keledile (d): neşe ile acı peşpeşe gelirler.
Son arananlar:
- ostensibly,
- mıxça,
- Müğənnilik,
- çoynok,
- başdanayağa,
- veba,
- yavuzluk,
- Teren,
- hakkaniyet,
- protect,
- ağılamaq,
- kesiliş,
- evsaf,
- İdam,
- şirmayı,
- bahalaşmak,
- sandıqça,
- hızlı,
- Saa,
- ýagşy,
- hesap,
- külkü