küf
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
küf
[Köken: Kökeni belirsiz] Önez, Gök
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
küf
с. күксегән
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
küf
Türkiye Türkçesi: küf
Azerbaycan Türkçesi: kif
Başkurt Türkçesi: üŋaⱬ bäs
Kazak Türkçesi: öŋez zeŋ
Kırgız Türkçesi: kök zak
Özbek Türkçesi: màğàr pöpänäk
Tatar Türkçesi: küksü küksigän
Türkmen Türkçesi: heŋ zeŋ
Uygur Türkçesi: kük dat
Rusça: plesen'
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
küf
(malk.) ambarın zahire konulan bölmesi.