köý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köý

[kö:ý], at, Pikir-hyýal, oý; küý. Günde ýüz köý geler-geçer bu başa, Agyrtma, sözümi ýykmagyl, oglum (Magtymguly). Tapmadym, nädeýin, ýok eken öýde, Galdym şol wagtda tükenmez köýde (A. Kekilow).

Son arananlar:

• kuzey,
• ortaklaşa,
• matç,
• gurpaklashmoq,
• savutlanmak,
• trig,
• sinekçil,
• kudug,
• daýhan,
• küküregen,
• mgr,
• keramet,
• öchmek,
• tepmek,
• DA,
• kahya,
• buss,
• olloh,
• çiziktirmek,
• mm,
• uyuşma,
• köý