közüvsüz
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
közüvsüz
vakitsiz, sırasız, sırası gelmeyen: münavebesiz, rövanşsız. ~ zamanda keldile: uygunsuz zamanda geldiler, közüvsüz işlegen kıyındı: münavebesiz çalışmak zordur, ~ kuş da uçmaydı (d): vakti gelmeden kuş bile uçmaz.