körük
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
körük
и. күрек, өрдергеч; demirci körüğü тимерче күреге
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
körük
Türkiye Türkçesi: körük
Azerbaycan Türkçesi: körük
Başkurt Türkçesi: kürik örⱬörgöç
Kazak Türkçesi: körik
Kırgız Türkçesi: körük
Özbek Türkçesi: däm bàskàn
Tatar Türkçesi: kürik ördirgiç
Türkmen Türkçesi: körük
Uygur Türkçesi: körük
Rusça: meⱨi vozduf\oduvka
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
körük
is.
1. Kürədə odu qızartmaq və s. məqsədlər üçün yanları büküşlü dəri və taxtadan düzəldilmiş alət. Dəmirçi körüyü. – [Molla İbrahimxəlil:] Molla Həmid, çadırdan tez zərgər kürəsini butası ilə, kiçik körük ilə çıxar, gətir. M.F.Axundzadə. Körük basmaq – bax. körükləmək. Çəkici yavaş vurun! Körüyü yavaş basın! R.Rza. Körük kimi – qabararaq, şişərək. Baş aqronom ayağa qalxanda, qara şevyot şalvarının qalifesi körük kimi şişib boşaldı. Ə.Vəliyev. Qocanın sinəsi körük kimi qalxıb endi.. İ.Hüseynov. // Qarmon kimi çalğı alətlərinin havanı sıxan körüyə oxşar hissəsi. [Minayə] tez-tez başını aşağı salıb qarmonuna, bəzi yeri bir neçə dəfə yırtılıb yamandığına görə hava buraxan körüyünə diqqət edirdi. Ə.Əbülhəsən.
2. bax. pərə. Bu vaxt Pası burnunun körükləri qalxa-qalxa içəriyə girib qatlanmış kağızı Gülsənəmə uzadaraq: – Dur ayağa! – dedi. S.Rəhimov.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
körük
I, güzellik, nefaset.
II= = köörük.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
körük
[kö:rük], at. 1. Demirçi ussalaryň, zergärleriň metal gyzdyrmak, eretmek üçin ýönekeý usulda ýel berip, kömri körükdirýän desgasy. Körügiň kömürdanyna agajyň ýonuşgalaryny salyp, onuň üstünden kömür goýup, kükürt çakyp otlady (N. Pomma). 2. Tamdyryň, ojagyň içine ýel urar ýaly, tüsse çykar ýaly aşak başynda goýulýan deşik. Tilki bir tamdyryň körüginden ullakan bir tegelek ýagly külçe tapypdyr (Halk ertekisinden). 3. göç. m. Bir zadyň başlanýan, tutaşýan ýeri, ojagy. Urşuň körüginden geçen bu adam ruhdan düşmedi, uruş ony ýeňip bilmedi (“Edebiýat we sungat”). Belanyň körügi.
‣ Körügine ýel bermek bir işi etmek üçin birini küşgürmek, gep berip, bir işe itermek, meçew bermek.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
körük
I Gösteri.
II Demirci körükü.
III Köprü. Asma körük – Asma köprü.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
körük
körük. ürbeci ~: demirci körüğü, kalayçı ~: kalaycı körüğü.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
körük
kuyumcu veya demirci körüğü·I, 391