körpe
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
körpe
[Köken: Yerel] Yaş, Balaca, Yeni, Körpe
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
körpe
с. төрле магъ. яшь; körpe fidan яшь үсемлек; körpe kadın яшь хатын; körpe kuzu яшь бәрән
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
körpe
Türkiye Türkçesi: körpe
Azerbaycan Türkçesi: körpä
Başkurt Türkçesi: yäş ürinti üsinti üsmir
Kazak Türkçesi: balavsa baldırğan
Kırgız Türkçesi: caş caŋı
Özbek Türkçesi: yängi tàzä
Tatar Türkçesi: yäş üsinti ürinti üsmir
Türkmen Türkçesi: kōrpe tǟze yaş
Uygur Türkçesi: yeŋi kök
Rusça: svejıy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
körpe
[körpö] I, at. 1. Maşgaladaky iň kiçi, iň soňky çaga. Onuň körpe ogly. 2. Ösüp barýan nesil, ýaş. 3. syp. Iň kiçi. Otursyn orpa gelin, Oýnasyn körpe gelin (Halk döredijiliginden). 4. syp. Heniz kemala gelmedik, täze ekilen, ýaş, berkişmedik, ösüp barýan (ösümlik we ş.m. hakynda). Köçäniň iki tarapyny ýaşyl öwsüp oturan körpe çynarlar bezeýär. 5. Adam ady.
KÖRPE [körpö] II, at, gepl.d. Ustünde oturmak üçin kiçijik düşekçe. Pereňi çitden dokuz gat körpe düşedi (“Nejep oglan”). Adam bardyr, körpe ýanyn agyrdar, Adam bardyr, şal, kiz ýanyna degmez (Magtymguly).
KÖRPE [körpö] III, at. Täze ekilen ýaş ýorunja. Men saňa iýdirdim körpe, Bedewler içinde türpe (“Görogly”). – Barganyň ýagdaýy şunuň ýaly, körpäniň ýagdaýy şunuň ýaly – diýip, bugdaý ekinçiligi barada gürrüň gyzygyp başlady (A. Gowşudow).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
körpe
I Pamuklu döşek.
II Kuzu kürkü. Kuchar körpisi – Kuçar kürkü (Doğu Türkistan'ın Kuçar şehri kuzu kürkü ile ünlüdür)
III ağ. kirpi.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
körpe
taze, körpe, körpe kuzu derisi. ~ sabiy: körpe çocuk, ~ börk: körpe kuzu derisinden yapılmış kalpak, ~ ton: kuzu derisinden yapılmış kürk.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
körpe
körpe, mevsimi geçtikten sonra çıkan şey; zamanından sonra dogan yeni hayyan·I, 415 § körpe ot; yeni bitmiş ot· I, 415 § korpe yémiş; vakti geçtikten sonra çıkan taze meyve, yemiş·I, 415 § körpe ogul; yazın doğan çocuk·I, 415